Οι Ιλλουμινάτοι και τα πειράματα του CERN

Η ιστορία είναι πάνω-κάτω γνωστή: περίπου πριν 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, ολόκληρο το σύμπαν ήταν συμπιεσμένο στα όρια ενός ατομικού πυρήνα. Μια κατάσταση γνωστή ως ιδιομορφία, είναι η στιγμή πριν από τη δημιουργία όταν δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε χρόνος. Ξαφνικά και σύμφωνα πάντα με το μέχρι σήμερα αποδεκτό κοσμολογικό μοντέλο που εξηγεί τον Κόσμο μας, μια απίστευτη έκρηξη, θερμοκρασίας τρισεκατομμυρίων βαθμών και απείρως πυκνή, δημιούργησε όχι μόνο τα θεμελιώδη υποατομικά σωματίδια και από εκεί την υπόλοιπη ύλη, αλλά και τον ίδιο τον χώρο και χρόνο… Οι θεωρίες της κοσμολογίας συνδυασμένες με τις παρατηρήσεις των αστρονόμων επέτρεψαν στους κοσμολόγους να αναδημιουργήσουν την αρχέγονη χρονολογία των γεγονότων, γνωστών ως Μεγάλη Έκρηξη.
Το σύμπαν για τα επόμενα 380.000 χρόνια άρχισε να επεκτείνεται και να ψύχεται μέχρι μια θερμοκρασία 10.000 K. Από εκεί και πέρα διαχωρίστηκε η ύλη και η ακτινοβολία, ενώ από τότε υπάρχει και η παλαιότερη ακτινοβολία-λείψανο, που γεννήθηκε στο σύμπαν…
Στις μέρες μας στο μεγαλύτερο ερευνητικό πρόγραμμα που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στον κόσμο, στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, CERN, στην Ελβετία ένας νέος Μεγάλος Επιταχυντής έχει τεθεί σε λειτουργία. Για το CERN -Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών- που ιδρύθηκε το 1954 και εδρεύει στη Γενεύη, ενώ απασχολεί πάνω από 3.000 εργαζομένους και αποτελεί το μεγαλύτερο παγκοσμίως, εργαστήριο βασικής έρευνας στο πεδίο της φυσικής υψηλών ενεργειών, πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο υψηλής τεχνολογίας στον κόσμο που θα αξιοποιηθεί για να μελετήσει τις πλέον μικρές δομές της ύλης και να δώσει απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα της Φυσικής. Μια σειρά πειράματα ίσως δώσουν τις απαντήσεις για τη Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang) και πιστοποιήσουν την ύπαρξη του περίφημου σωματιδίου Higgs που δεν έχει βρεθεί ακόμα πειραματικά. Ειδικότερος σκοπός των πειραμάτων αυτών είναι να δοθεί απάντηση σε διάφορα ερωτήματα, όπως : σε τι οφείλει τη μάζα της η ύλη; από τι αποτελείται το 96% του σύμπαντος που δεν μπορούμε να δούμε; Το όλο πρόγραμμα στοίχισε μέχρι σήμερα συνολικά γύρω στα 4 δισεκατομμύρια ευρώ, και για να λειτουργήσει χρειάζεται εξαιρετικά ισχυρή υπολογιστική δύναμη.
Πολλοί οι ενθουσιώδεις οπαδοί της προσπάθειας, λίγοι αυτοί που φέρουν αντιρρήσεις, αρκετοί οι σκεπτικιστές στο χώρο των επιστημόνων.
Εμείς μέσα από το άρθρο αυτό θέλουμε απλά να θέσουμε για συζήτηση μερικά ερωτήματα, λιγότερο ή περισσότερο επιστημονικά και καθόλου συνωμοσιακά όσο κι αν, τόσο το βιβλίο για τους Illouminati όσο και η πρόσφατη ταινία, ευνοούν τέτοιου είδους ερμηνείες στις μέρες μας:
Είναι δυνατόν στην κυνικά τεχνοκρατική εποχή μας που η τιμή πώλησης του τελικού προϊόντος δίνει αξία στην υλοποίηση κάθε προσπάθειας, να υπάρχει ακόμη χώρος για μερικές χιλιάδες ρομαντικούς φυσιοδίφες που μπορούν να απορροφούν πόρους απλά για να μάθουν πως έγινε το σύμπαν και ο κόσμος μας;
Αφού στο χώρο της τεχνολογίας αυτά που πραγματικά γνωρίζει ο σημερινός μέσος πολίτης του Δυτικού κόσμου αποτελούν αυστηρά ένα ελάχιστο ποσοστό της πραγματικότητας και αυτό διαμεσολαβημένο, η όλη προσπάθεια που γίνεται στο CERN και πρόσφατα επεκτάθηκε και στο FERMILAB στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αυτή που παρουσιάσαμε παραπάνω μόνο;
Είναι τόσο αθώος αυτός ο κόσμος που ζούμε εν μέσω μάλιστα μιας τρομακτικής (εν πολλοίς ακόμη ανεξήγητης) οικονομικής κρίσης;
Μήπως ο άνθρωπος δεν απέδειξε τι μπορεί να κάνει μόνος του χωρίς Θεό ή έστω ηθικούς κανόνες τον προηγούμενο αιώνα με δύο παγκοσμίους πολέμους και την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών; Και αυτός ο εφιάλτης δεν ξεκίνησε πάλι από μερικούς ρομαντικούς επιστήμονες που επιθυμούσαν διακαώς την διάσπαση του ατόμου και του πυρήνα του για να μάθουν για την δομή της ύλης;
Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι για τα τέλη Σεπτεμβρίου 2009 αναβλήθηκε ξανά η επαναλειτουργία του γιγαντιαίου επιταχυντή σωματιδίων LHC, ο οποίος υπέστη βλάβη λίγες ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του, στο CERN.
Έχουμε ακόμη χρόνο εκτός από να πάμε για διακοπές, να απαιτήσουμε να μάθουμε την αλήθεια ή τουλάχιστον να σκεφτούμε πάνω σε αυτή…

 

Πηγή: http://www.intelhealthphysicslab.gr/

Εικονική Πραγματικότητα ή Πραγματική Εικόνα

Στις μέρες μας είναι πιο συνηθισμένο να μιλάμε όχι για την ανθρώπινη νοημοσύνη, αλλά για την «τεχνητή» κι όχι για την πραγματικότητα, αλλά για την «εικονική»-τεχνητή μορφή της. Όσοι ασχολούνται με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές γνωρίζουν εδώ και αρκετά χρόνια την τεχνολογία της virtual reality ή της εικονικής πραγματικότητας στα ελληνικά, και των εφαρμογών της σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Από τον υποψήφιο πιλότο μέσα σε έναν εξομοιωτή πτήσης μέχρι τα μικρά παιδιά που χρησιμοποιούν ένα βιντεοπαιχνίδι, η αίσθηση ενός τεχνητού κόσμου μέσα στον όποίο μπορεί να ζει κανείς και να κινείται νοιώθουμε ότι είναι μια νέα πραγματικότητα ιδιαίτερα αγαπητή για τον σημερινό άνθρωπο. Ήδη ετοιμάζονται εικονικά περιβάλλοντα όπως μια όμορφη πόλη με καταστήματα, μέσα στα οποία με τη βοήθεια του διαδικτύου θα μπορεί η εικόνα-εκπρόσωπος ενός ανθρώπου όπως ο ίδιος θα την έχει σχεδιάσει, να “περπατήσει”, να αγοράσει προϊόντα, να “συναντήσει” έναν συνάνθρωπο του από την άλλη άκρη του πλανήτη και να μιλήσει μαζί του.

Για τους ειδικούς επίσης της νέας τεχνολογίας η εκπαίδευση μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ή η εκπαίδευση από απόσταση μέσω του διαδικτύου είναι ένας νέος τομέας ανάπτυξης πληροφοριακών συστημάτων. Το τελευταίο βήμα στην συνεχή εξέλιξη των Συστημάτων Εκπαίδευσης με τη βοήθεια υπολογιστή είναι τα Ευφυή Συστήματα Εκπαίδευσης. Τα συστήματα αυτά παρέχουν περιβάλλοντα διδασκαλίας που προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή, προσφέροντας ένα δυναμικό και έξυπνο τρόπο προσπόρισης γνώσεων, χωρίς την παρουσία εκπαιδευτή. Η γνώση του χαρακτήρα του μαθητή είναι σημαντική αφού δίνει στο σύστημα την ικανότητα να προσαρμόζει την εκπαιδευτική στρατηγική στις ιδιαιτερότητες του με σκοπό να του παρέχει εκείνες τις πληροφορίες του διδακτικού αντικειμένου που μπορούν να αφομοιωθούν πιο αποτελεσματικά τη συγκεκριμένη στιγμή.

Με άλλα λόγια αναπαριστά την τρέχουσα κατάσταση της γνώσης του διαδασκόμενου. Εννοείται ότι κάθε φορά το λεγόμενο Ευφυές Σύστημα Εκπαίδευσης μπορεί να προσαρμόζεται στις εκπαιδευτικές ανάγκες του κάθε μαθητή, παρέχοντας έτσι την δυνατότητα εξατομικευμένης μάθησης υψηλού επιπέδου. Πολύ σύντομα η εκπαιδευτική διαδικασία όπως την γνωρίζαμε με τον διδάσκαλο πάνω στην έδρα και τους διδασκόμενους από κάτω στα θρανία τους να παρακολουθούν το μάθημα που τους «παραδίδεται» και στη συνέχεια να εξετάζονται πάνω σε αυτό, θα είναι μια νοσταλγική ανάμνηση. Ήδη και το ελληνικό παιδαγωγικό ινστιτούτο προωθεί ταχύτατα την μεταφορά όλων των μαθημάτων, όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης σε «ηλεκτρονική μορφή». Κάτι αντίστοιχο πραγματοποιείται και σε άλλους τομείς όπως η ψηφιοποίηση των θησαυρών του Αγίου Όρους και αργότερα των μουσείων μας, με στόχο αυτά να «σωθούν» ή καλύτερα να περάσουν σε έναν άλλο κόσμο καλύτερα ελεγχόμενο! Τελικά οι εικονικοί συνομιλητές μας από την άλλη άκρη της γης, η εικονική αίθουσα διδασκαλίας, το εικονικό εμπορικό κέντρο, μουσείο, πινακοθήκη, ο εικονικός τουρισμός είναι πραγματικότητες ενός νέου ψηφιακού κόσμου, μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας, στο σπίτι μας.
Κι αν αυτά ακούγονται μακρινά, κυρίως σε όσους δεν έχουν ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στα θέματα πληροφορικής, μπορεί κανείς να στρέψει τη σκέψη του στην πιο γνωστή μας συσκευή, την τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία μεταβάλλουν συνήθως τον κόσμο και τα γεγονότα μεγεθύνοντας ή υποτιμώντας τα, ανάλογα με την περίπτωση και κυρίως χρησιμοποιώντας ειδικά “φίλτρα” ακροαματικότητας και σκοπιμοτήτων. Έτσι δημιουργείται τεχνητή και ελεγχόμενη εικόνα για το τι συμβαίνει γύρω μας. Όπως είναι φυσικό δεν είναι δυνατή η εκτίμηση των γεγονότων στην πραγματική τους έκταση, αφού το οικογενειακό πρόβλημα ενός διάσημου τραγουδιστή, η το πρωινό ξύπνημα ενός παίκτη του big brother μπορεί να υπερκαλύψει ένα σημαντικό εθνικό ή κοινωνικό θέμα. Αν και η τηλεόραση ως ανακάλυψη είναι από τις πιο σημαντικές στο χώρο της επικοινωνίας στον αιώνα μας, η σημερινή κατάσταση όσον αφορά τη χρήση και το επίπεδο της πληροφορίας, που κάθε φορά προσφέρει, μας προβληματίζει όλους έντονα. Είναι γεγονός και τονίζεται από πολλούς ειδικούς επιστήμονες, ότι η οπτική πληροφόρηση μειώνει την επαγρύπνηση του θεατή.

Αυτό συμβαίνει γιατί τα μηνύματα κατευθύνονται χωρίς σχεδόν καμία επεξεργασία κατευθείαν στο υποσυνείδητο του ανθρώπου και γίνονται πολύ γρήγορα αποδεκτά αφού δεν απαιτούν προσπάθεια όπως θα γινόταν για παράδειγμα στην περίπτωση της ανάγνωσης ενός βιβλίου, ή ακόμη και μιας εφημερίδας. Η συναισθηματική επιπλέον συμμετοχή του θεατή, είναι και αυτή από πριν καθορισμένη. Για το τελευταίο θέμα, ήδη από την δεκαετία του ‘60, επιστήμονες είχαν τονίσει ότι η κινούμενη εικόνα προκαλεί τον θεατή να συμπορευτεί με την απεικονιζόμενη δράση μέσω του φαινομένου της «στερεοκινητικής επαγωγής». Πιο απλά, έχουμε ένα είδος «αιχμαλωσίας» μας, μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης ! Η επικοινωνία την οποία η τηλεόραση καλείται να υπηρετήσει κυρίως, για να καταστεί μια πολιτιστική και ουσιαστική εμπειρία, απαιτεί κριτική στάση. Οι περισσότερες από τις ψυχολογικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η τηλεθέαση συνιστά ένα ιδιαίτερο είδος πρόσληψης πληροφοριών που παίρνει την μορφή μιας παθητικής εγκατάλειψης. Είναι μια μορφή ύπνωσης δηλαδή.

Ο Ουμπέρτο ‘Εκο έγραφε παλιότερα ότι η τηλεόραση είναι «ένας βολικός φορέας ψευδών υποβολών…, θεωρείται όργανο για ψευδή συμμετοχή, για ψευδή αίσθηση της αμεσότητας και για ψευδή αίσθηση της πραγματικότητας». Καθημερινά λοιπόν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας ζει «παθητικά», απλά «κοιτάζοντας» ό,τι του προετοιμάζει με μεγάλη μάλιστα προσοχή, μια περιορισμένη μειονότητα ειδικών. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι όμηροι της εικόνας δεν είναι μόνο οι αυτοί που δεν έχουν πολλές επιστημονικές γνώσεις μα και οι λεγόμενοι «μορφωμένοι».

Στην πράξη ο μορφωμένος θεατής που έχει την ικανότητα καλύτερης κρίσης, «ταλαντεύεται μεταξύ μιας γλυκύτατης επαγρύπνησης και της συμμετοχής, ενώ οι μάζες με μικρή μόρφωση μετατοπίζονται γρήγορα σε μια κατάσταση συμμετοχής- σαγήνης». Φυσικά τα αποτελέσματα της τα νοιώθουμε όταν περνούν ώρες ολόκληρες για ανταλλαγούν λόγια μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, και μιας ολόκληρης κοινωνίας που απομονώνεται καθημερινά. Το πιο απλό αλλά σημαντικό ίσως επιχείρημα ενάντια στην άποψη αυτή, είναι ότι πίσω από την κυριαρχία των εικόνων στην ενημέρωση και την επικοινωνία μας υπάρχει πάντα μια μικρή ελίτ ειδικών της παιδείας, και του marketing που όμως για να φθάσει στις θέσεις αυτές μορφώθηκε πάρα πολύ καλά με γραπτά σύμβολα, με πολλά βιβλία και συγγράμματα, έδωσε πολλές εξετάσεις, δοκιμάστηκε σκληρά και κατανόησε αφηρημένες έννοιες ή ιδέες και όχι εικόνες.

Η εποχή μας γενικότερα με τις υλικές ανέσεις που έχει προσφέρει στον άνθρωπο ευνοεί την ανάπτυξη μιας επίπλαστης εικόνας για τον κόσμο-μέσω των δελτίων ειδήσεων, το εαυτό μας-μέσω αστρολόγων ή ψυχαναλυτικών εκπομπών τύπου reality show και τον συνάνθρωπο-μέσω του «μεγάλου αδελφού». Το πιο ανησυχητικό είναι όμως ότι η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει εθισμό και διάθεση για φυγή από την πραγματικότητα.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και η τηλεόραση ευνοούν το πέρασμα σε κόσμους τεχνητούς, την απομάκρυνση από τον συνάνθρωπο αλλά και την άξεστη, αχαλίνωτη εισβολή του πολιτισμού των διαφημίσεων και των life style περιοδικών, καταργώντας την ανάγκη για ενεργοποίηση της κριτικής σκέψης. Τελικά τόσο η τεχνητή ή πιο σωστά η διαμεσολαβημένη εικόνα της πραγματικότητας, όσο και η ανυπαρξία της καθαρής σκέψης, επιβάλλουν στο σημερινό άνθρωπο αναπόφευκτα μια ψευδή αναπαράσταση και του ίδιου του εαυτού του.
Έτσι δημιουργείται ένας ολόκληρος κόσμος επίπλαστος και επιφανειακός ενώ ο νους του ανθρώπου διαχέεται σε μια εξωτερικότητα και απομακρύνεται από την βαθύτερη θέα του. Η ανάγκη αντιμετώπισης των ηθικών προβλημάτων που η τεχνολογία προκαλεί, μας οδηγεί στην προσεκτικότερη προσέγγιση των ανθρωπιστικών σπουδών οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν παραμερισθεί λόγω των τεχνοκρατικών αντιλήψεων που επικράτησαν. Μια πιο φιλοσοφική ή και πιο θεολογική προσέγγιση του βίου μας και του ρόλου μας πάνω στη γη ίσως να επαναφέρει την ισορροπία στην ξέφρενη και δυστυχώς καθοδηγούμενη πορεία που ακολουθούμε.

 

Πηγή: http://www.intelhealthphysicslab.gr/

Από την Φουκοσίμα στο Τσέρνομπιλ

Η πυρηνική κρίση της Ιαπωνίας που βρίσκεται σε εξέλιξη τις ημέρες αυτές ανασύρει μνήμες από το Τσέρνομπιλ ενώ σύμφωνα με τον πρόεδρο της γαλλικής Υπηρεσίας Πυρηνικής Ασφάλειας (ASN), εκτιμάται ότι η καταστροφή βρίσκεται στο επίπεδο 6 («σοβαρό ατύχημα»), βάσει μια διεθνούς κλίμακας με ανώτατο όριο το επίπεδο 7, που έχει παρατηρηθεί μόνο μία φορά στην ιστορία: το 1986  στο ατύχημα του Τσέρνομπιλ. Ανασύροντας από το αρχείο μας ένα πολύ ενδιαφέρον-προφητικό άρθρο του γνωστού συγγραφέα Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως των Πατρών π. Κυρίλλου Κωστοπούλου Διδάκτορος Θεολογίας διαπιστώνουμε την επικαιρότητά του και το παραθέτουμε παρακάτω για τους σκεπτόμενους επισκέπτες του εργαστηρίου Υγειοφυσικής και Υπολογιστικής Νοημοσύνης: ————————————————————————————————————— (Μάϊος 1986) Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ Αυτές τις ημέρες ολόκληρη η ανθρωπότητα και κυρίως η Ευρώπη έζησε και ζεί ακόμη εφιαλτικές στιγμές εξ΄ αιτίας του ραδιενεργού νέφους, το οποίο κάλυψε τον ευρωπαϊκό ουρανό και έκαμε με τα ραδιενεργά κατάλοιπά του να φωλιάσει ο θάνατος στις περισσότερες τροφές και σ΄ αυτό ακόμη το νερό. Τα bekerel, τα rem, τα roentgen, τα rad, το καίσιο, το στρόντιο και το ιώδιο-131 έκαναν τον άνθρωπο να βρίσκεται αυτό τον καιρό σε αγωνία, σύγχυση και αβεβαιότητα για το μέλλον του. Έτσι αβίαστα ο εχέφρων άνθρωπος έφθασε στο θλιβερό γι΄ αυτόν συμπέρασμα: ότι με την αλόγιστη χρήση της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας κινδυνεύει να αλλοτριωθεί. Αυτό τον κάνει να προβληματίζεται. Φοβούμαι όμως, ότι ο σημερινός ανεύθυνος άνθρωπος προβληματίζεται για να προβληματίζεται, χωρίς να μπορεί να συλλάβει και να διακρίνει το ουσιώδες από το επουσιώδες. Και εδώ το ουσιώδες πρόβλημα και θεμελιώδες είναι ένα: Η όχι ορθή πορεία του ανθρώπου. Ο σημερινός άνθρωπος αφού κήρυξε τον «θάνατον του Θεού» με τον Νίτσε και τον Σάρτρ, θεοποίησε την επιστήμη και την τεχνολογία, χωρίς να μπορέσει να σκεφθεί ότι ίσως κάποτε υπάρξει κανένα Τσερνομπίλ που δεν θa είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί χωρίς την βοήθεια Εκείνου που θεωρητικά σκότωσε. Χωρίς δηλαδή την βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού. Γι΄ αυτό πιστεύω ακράδαντα, ότι το πρόβλημα δεν είναι επιστημονικό ούτε πολιτικό. Το πρόβλημα είναι Θεολογικό. «Και εάν θέλητε και εισακούσητέ μου, τα αγαθά της γής φάγεσθε εάν δε μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδεται. το γάρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα» (Ησαϊας Α 19-21). Ο άνθρωπος με την παρακοή του στο θέλημα του Τριαδικού Θεού έφερε όλα τα κακά και σιγά – σιγά πορεύεται και προς αυτή την αυτοκαταστροφή του. Ο Προφήτης Ιερεμίας, όπως και όλοι οι άλλοι προφήτες προφητεύει για την εποχή του αλλά οι προφητείες αυτές έχουν και εσχατολογικό χαρακτήρα. Συναντάμε στον προφήτη αυτό την εξής σπουδαία και περίεργη προφητεία: «Και εγένετο λόγος Κυρίου εκ δευτέρου πρός με λέγων.τι συ οράς; Και είπα. λέβητα υποκαιόμενον και το πρόσωπον αυτού από προσώπου Βορρά και είπε Κύριος προς με. Από προσώπου Βορρά εκκαυθήσεται τα κακά επί πάντας τους κατοικούντας την γήν» (Ιερ.Α 13). Βεβαίως εδώ ομιλεί για την εισβολή των Σκυθών στην Ιουδαία. Όμως, όπως και πιο πάνω είπαμε έχει και εσχατολογικό χαρακτήρα η προφητεία αυτή. Στο Εβραϊκό κείμενο η λέξη SIR σημαίνει μετάλλινο λέβητα, οι δε Σκύθες είναι οι πρόγονοι των Ρώσων. Μήπως λοιπόν, εδώ υπάρχει κάποια υπονόηση του σημερινού δυστυχήματος και των άλλων που πρόκειται να συμβούν; Αλλά και στο βιβλίο της Αποκαλύψεως στο Η΄ κεφάλαιο υπάρχουν οι στίχοι 10 και 11 που είναι ανησυχητικοί για την εποχή μας, γιατί όπως γνωρίζουμε, τα γεγονότα τα αναφερόμενα στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ερμηνεύονται αφού πραγματοποιηθούν. Λένε αυτά τα χωρία «Και ο τρίτος Άγγελος εσάλπισε και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και έπεσεν επί το τρίτον των ποταμών και επί τας πηγάς των υδάτων. Και το όνομα του αστέρος λέγεται ο Άψινθος(φυτό πικρό-δηλητηριώδες) και εγένετο το τρίτον των υδάτων εις άψινθον και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων, ότι επικράνθησαν». Μήπως και αυτή η προφητεία εκπληρώνεται στις ημέρες μας και πρόκειται να ολοκληρωθεί η εκπλήρωσή της; Ένα πάντως είναι γεγονός, ότι πρέπει κάποτε ο σημερινός άνθρωπος να κατανοήσει ότι η αρχή «μέτρον πάντων χρημάτων άνθρωπος» έφερε τον άνθρωπο στο χείλος της αυτοκαταστροφής του. Είναι καιρός να αντικαταστήσει ο άνθρωπος αυτή την αρχή, με μία άλλη λυτρωτική και σωτηριώδη «μέτρον πάντων ο Θεάνθρωπος». Εάν αυτό συμβεί, τότε ο Αναστάς Θεάνθρωπος θα δώσει στον άνθρωπο εκείνο, που κανείς άλλος δεν μπορεί να του δώσει. Την νίκη κατά της φθοράς και του θανάτου.   Μετ΄ ευχών και τιμής ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ Ι.Μ.ΠΑΤΡΩΝ —————————————————————————————————————————————–

 

 

 

Πηγή: http://www.intelhealthphysicslab.gr

Ο εγκέφαλος και οι σύγχρονες επιστήμες

Πριν μερικές δεκαετίες ο Νίκος Καζαντζάκης ακολουθώντας πιστά την Νιτσεϊκή του βιο-φιλοσοφία έλεγε ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε κάποιες παράξενες κι αλλόκοτες μηχανές “που τις τροφοδοτείς με ψωμί, κρασί, ψάρι, χόρτα και σου παράγουν αναστεναγμούς, γέλιο και όνειρα”. Με κέντρο την αντίληψη αυτή έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μια σειρά από επιστημονικούς τομείς, που ασχολούνται κυρίως με τον εγκέφαλο προσεγγίζοντάς τον είτε σαν μοντέλο είτε σαν πεδίο μελέτης.

Η Βιοπληροφορική
Οι εξελίξεις στην Πληροφορική, στη Γενετική και την Ιατρική εισάγουν συνεχώς νέα δεδομένα στην ερευνητική προσπάθεια των επιστημόνων παγκοσμίως αφού ο μοναδικός τρόπος για τη μετατροπή αυτών των δεδομένων σε γνώση είναι διαμέσου της αυξανόμενης χρήσης συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και ειδικότερα τις εφαρμογές πληροφορικής στις Βιολογικές Επιστήμες. Η «Βιο-πληροφορική» όπως έχει ονομασθεί, αρχικά στοχεύει στο σχεδιασμό εργαλείων λογισμικού, με σκοπό τη διευκόλυνση και την επιτάχυνση της βιολογικής, της ιατρικής και της φαρμακολογικής έρευνας. Στην συνέχεια όμως οι υπολογιστές συμπαρασύρουν στην ξέφρενη εξέλιξή τους και τις βιο-επιστήμες με τις οποίες συνεργάζονται, αφού μαθαίνουμε ότι σήμερα ήδη έχουμε την κατασκευή των πρώτων υπολογιστών «βδέλλας», προγόνων των μελλοντικών βιολογικών υπολογιστών, που θα αντικαταστήσουν την ηλεκτρονική μνήμη με ζωντανά νευρικά κύτταρα. Ο κεντρικός επεξεργαστής ενός τέτοιου υπολογιστή “μαθαίνει” και εξελίσσεται στα πρότυπα του εγκεφάλου, ενσωματώνοντας τις διαδικασίες της ζωής. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής γίνεται ψηφιακός «βιότοπος» με κανόνες και νόμους εξέλιξης.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη – Ζωή
Η Τεχνητή Νοημοσύνη διατρέχει την πέμπτη της δεκαετία ως επιστήμη με στόχο την δημιουργία «σκεπτόμενων »μηχανών ή συστημάτων υπολογιστών με «ευφυή συμπεριφορά», έχοντας να παρουσιάσει εντυπωσιακές εφαρμογές. Μέσα σε ένα περιβάλλον όπως αυτό που περιγράφθηκε στην προηγουμένως, μπορεί σήμερα να αναπτυχθεί μια νέα μορφή Τεχνητής Νοημοσύνης, «η Ψηφιακή Ζωή». Ξεκινώντας από τα κυτταρικά αυτόματα, που είναι συστήματα ικανά να αναπαράγονται από μόνα τους, και χρησιμοποιώντας απλούς κανόνες συμπεριφοράς, φτάνουμε στα νευρωνικά δίκτυα, τα οποία αποτελούν υπολογιστική και προγραμματιστική προσομοίωση των νευρώνων του ανθρώπινου εγκεφάλου με δυνατότητα μάθησης μέσα από παραδείγματα. Ένα τέτοιο λογισμικό που βρίσκει λύσεις σε περιπτώσεις με σύνθετα ή ασαφή δεδομένα, είναι σε θέση να οργανώνεται με την πάροδο του χρόνου και με βάση τα δεδομένα αυτά, ενώ μπορεί ακόμα και να διορθώνει τα λάθη του. Για να ξεπεράσουν όμως τον εαυτό τους τα νευρωνικά δίκτυα, απαιτείται η τοποθέτησή τους σε ένα περιβάλλον Τεχνητής Ζωής και Κοινωνίας. Έτσι, αποκτούν τη μορφή του bot, ή agent και γίνονται προγράμματα-χαρακτήρες τα οποία κινούνται αυτόνομα, ανταποκρινόμενα σε γεγονότα που συμβαίνουν στο ψηφιακό τους οικοσύστημα. Κατόπιν, εισέρχονται σε ένα Δαρβινικό περιβάλλον φυσικής εξέλιξης και ανταγωνίζονται με άλλα όμοιά τους, για να επικρατήσει το ισχυρότερο. Η εξελικτική Πληροφορική που περιγράφουμε έχει ήδη δώσει εντυπωσιακά αποτελέσματα, καθώς χρησιμοποιείται σε συστήματα χρηματιστηριακών αποφάσεων και στο κυνήγι της καλύτερης τιμής στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Οι μελλοντικές της δυνατότητες είναι πραγματικά αφάνταστες, γιατί ξεδιπλώνει μία δυναμική, την οποία η απλή ρομποτική κατασκευή δεν μπορεί να πλησιάσει: τη δυναμική της Tεχνητής Zωής.
Οι Νευροεπιστήμες
Από την άλλη πλευρά με δέος παρακολουθούμε και την ταχύτατη εξέλιξη της ομάδας των επιστημών που ονομάζονται «Νευροεπιστήμες». Εδώ μέσα από μια εξορθολογικοποιημένη προσέγγιση και ένα επιστημονικό πεδίο που διέπεται από συγκεκριμένους και αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, τα νοητικά φαινόμενα εξηγούνται, με τη βοήθεια μιας μεθόδου καθαρά φορμαλιστικής και αντιμετωπίζονται ως λειτουργίες (λειτουργισμός). Αυτό που είναι σημαντικό πλέον δεν είναι το ‘τι είναι’ τα νοητικά φαινόμενα, αλλά το ‘πώς λειτουργούν’. Στο πεδίο αυτό επεξεργάζεται και το ερώτημα για τη σχέση του εγκεφάλου με τη νόηση. «Ο πληροφορημένος πολίτης του 21ου αιώνα για των μεν Θεολόγων το αλάθητο πάντα αμφιβάλλει, για των δε Νευροεπιστημόνων σπανίως!», αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής Ανδρέας Παπανικολάου, Διευθυντής του τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών, στο Παν/μιο του Τέξας και συνεχίζει συνοψίζοντας τις απόψεις συναδέλφων του για το παραπάνω πρόβλημα: «Πρώτον, φαίνεται πως όλοι συμφωνούν στο ότι δεν υπάρχει πρότυπο περί ου ο λόγος, αν και κάποιοι διατείνονται ότι θα προκύψει αργά ή γρήγορα, πράγμα που σημαίνει ότι οι σχετικές εξαγγελίες των νευροεπιστημόνων δέον να προσεγγίζονται με την ίδια κριτική στάση που αντιμετωπίζονται αυτές των θεολόγων. Διαφορετικά μεροληπτούμε και δείχνουμε λογική ασυνέπεια η οποία στην επιστήμη είναι ανάλογη του αμαρτήματος στη θεολογία. Δεύτερον, κάποιοι υποστηρίζουν πως δεν χρειαζόμαστε παραγωγικό πρότυπο για να στηρίξουμε ή να δικαιώσουμε την πεποίθησή μας ότι ο εγκέφαλος παράγει ψυχισμό (νόηση), στην οποία περίπτωση πάλι διερωτώμαι πού τότε να την στηρίξουμε, δεδομένου ότι ως επιστήμονες (όπως και οι Θεολόγοι) δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το πίστευε και μη ερεύνα»…
Η Γνωσιακή Επιστήμη
Οι επιστήμη της Πληροφορικής, των Νευροεπιστημών όμως απαρτίζουν, μαζί με άλλες, την Γνωσιακή Επιστήμη, η οποία συγκεφαλαιώνει μια προσπάθεια να εξηγηθούν επιστημονικά οι νοητικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Οι βασικές παραδοχές της Γνωσιακής Επιστήμης είναι οι εξής: α. Η νόηση ταυτίζεται με τη λειτουργία της, και β. Η λειτουργία ταυτίζεται με τον υπολογισμό. Η Γνωσιακή Επιστήμη αποτελεί έτσι ένα επιστημονικό πεδίο των τελευταίων δεκαετιών, το οποίο, παράλληλα με τις εξελίξεις και την αρωγή και των άλλων επιστημών που περιλαμβάνει, πρεσβεύει ότι είναι δυνατόν να αποκρυπτογραφήσει και να εξηγήσει επιστημονικά την φύση των νοητικών φαινομένων, στη βάση κυρίως του μοντέλου της λειτουργίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Η Φιλοσοφία
Η σύγχρονη τώρα φιλοσοφία που συνήθως συνθέτει το νέο κάθε φορά κοσμοείδωλο, όπως αυτό διαμορφώνεται από τα πορίσματα που προσφέρουν οι επιμέρους επιστήμες και καθορίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη θέση του ανθρώπου εντός αυτού, ενώ παράλληλα είναι αυτή που θέτει τα όρια στην απολυτοκρατία που μπορεί να απορρέει από την απόλυτη πίστη στην επιστήμη, καλείται σήμερα να επεξεργαστεί τα επιχειρήματα επιστημών όπως η Βιοπληροφορική, η Τεχνητή Νοημοσύνη, οι Νευροεπιστήμες και η Γνωσιακή Επιστήμη και να τα αναδιατυπώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να τα ανασυγκροτήσει, να εντοπίσει, εάν υπάρχουν, κάποια θεωρητικά ή μεθοδολογικά προβλήματα και να οδηγήσει σε αποσαφήνιση και διαφωτισμό της ανθρώπινης σκέψης γύρω από αυτά.
Συνοψίζοντας διαπιστώνουμε ότι σε αντίθεση με την άποψη του Καζαντζάκη, ακόμη και σήμερα με κέντρο «το θαυμαστό όργανο» που ονομάζεται εγκέφαλος, σκιαγραφούμε τα όρια της σχέσης που μπορεί να υπάρξει μεταξύ των επιστημονικών επιτευγμάτων με την πανάρχαια προσπάθεια να κατανοηθούν η νόηση, και η ίδια η ζωή, που αποτελούν τα κλασικά υπαρξιακά μας ερωτήματα.

 

Πηγή: http://www.intelhealthphysicslab.gr

Το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης

Συνοπτικά ο επιστημονικός τομέας της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) περιλαμβάνει την επιστήμη και την εφαρμοσμένη μηχανική της κατασκευής ευφυών μηχανών με ειδικά ευφυή προγράμματα υπολογιστών. Για τον λόγο αυτό η ΤΝ μπορεί επίσης να χαρακτηρισθεί και ως ο διεπιστημονικός τομέας όπου η πληροφορική συναντάται με τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, τη γλωσσολογία, τα μαθηματικά, τις νευροεπιστήμες, την εφαρμοσμένη μηχανική και άλλους επιστημονικούς τομείς.

Σήμερα αν και κανένας δεν είναι σε θέση ακόμα να ισχυρισθεί ότι έχει κατανοήσει όλα τα γνωρίσματα της ανθρώπινης νοημοσύνης και να τα εφαρμόσει σε μια τεχνητή οντότητα, υπάρχουν αμέτρητα προγράμματα ΤΝ που εξελίσσονται σε όλο τον κόσμο.Με βάση την πρόοδο της όμως η ΤΝ φιλοδοξεί να προκαλέσει επίδραση ακόμη και στην εξελικτική πορεία του ίδιου του ανθρώπου. Πιο ειδικά υπάρχουν ήδη τρεις πρώιμες σχολές σκέψης που έχουν σχέση με τις κατευθύνσεις της μελλοντικής της εξέλιξης:

Η θεωρία της ανάπτυξης (enablement)
Η θεωρία αυτή προωθεί την ιδέα ότι οι ευφυείς μηχανές θα μας επιτρέψουν για να επιτύχουμε περισσότερα με τη συμπλήρωση των ικανοτήτων μας όπως για παράδειγμα αυτοματοποιώντας την εργασία της επιβίωσης (π.χ. γεωργία και κατασκευές), και επιτρέποντας μας τη χρήση ακόμη μεγαλύτερης υπολογιστικής δύναμης για την επίλυση των σύνθετων ανθρώπινων προβλημάτων όπως την ακριβή πρόβλεψη του καιρού, την εξέταση της παγκόσμιας πείνας, τη χαρτογράφηση του γονιδιώματος, επίσης προωθώντας τις ανθρώπινες αναζητήσεις σε άλλους πλανήτες, το σχέδιο και την ανάπτυξη των σύνθετων προγραμμάτων της βιομηχανίας της βιοπληροφορικής που προάγουν τους στόχους της εξερεύνησης του δικού μας βιολογικού κόσμου και άλλα. Αλλά η θεωρία του enablement αρχίζει από το μικρό και καθημερινό αφού ήδη βλέπουμε τις όλο και περισσότερο έξυπνες αυτοματοποιήσεις στην καθημερινή ζωή μας. Οι συσκευές μας ήδη μπορούν να πολλαπλασιάσουν τις ανθρώπινες αισθητήριες αντιλήψεις της αφής, της όρασης και της ακοής. Υπάρχουν ήδη ηλεκτρικές σκούπες που κινούνται μόνες τους και ολοκληρώνουν την «υπηρεσία» τους επιστέφοντας στην πηγή ηλεκτρικού ρεύματος όταν «εξαντλούνται». Τα ρομπότ ασφαλείας επίσης μπορούν να προγραμματιστούν να «αφουγκραστούν» τους ασυνήθιστους ήχους, να «ψάξουν» για τους εισβολείς και να έρθουν σε «επαφή» με τις αστυνομικές αρχές όταν ανακαλύπτεται παραβίαση κάποιου φυλασσόμενου χώρου. Υπάρχουν πολλές άλλες άπειρες εφαρμογές που μπορούν να αναπτυχθούν και με τη χρησιμοποίηση της ΤΝ να αυξήσουν την ανθρώπινη αποδοτικότητα…

Η θεωρία του μετασχηματισμού (transformation)
Η θεωρία του μετασχηματισμού προωθεί την ιδέα να ενσωματώσουμε την ΤΝ στη βιολογία μας (όπως συμβαίνει ήδη με τα εμφυτευμένα ηλεκτρονικά κυκλώματα) και τελικά να μεταμορφωθούμε σε όντα με κομμάτια ηλεκτρονικών μέσα μας. Οι δυνατότητες είναι συναρπαστικές και ταυτόχρονα εφιαλτικές. Μέσω της χρήσης των υπολογιστών και της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, το πεπρωμένο της ανθρώπινης φυλής δεν εξαρτάται πλέον ακριβώς από τη βιολογία. Ο υπολογιστής προσφέρει τώρα τους τρόπους να αυξήσει την διάνοια, τη δύναμη και τη μακροζωία μέσω του ανθρώπινου «τεχνητού» και που σημαίνει που μπορεί να ξεπεράσει τα όρια προγραμματίζονται σε μας από το παραδοσιακό DNA μας! Οι άνθρωποι που έχουν ήδη ωφεληθεί από τους βηματοδότες, τις τεχνητές καρδιές, τα προσθετικά άκρα, τα ακουστικά βαρηκοϊας και άλλες λιγότερο ή περισσότερο ευφυείς συσκευές νοιώθουν μεγάλο ενθουσιασμό για τη δυνατότητα της παρέμβασης σε επίπεδο γονιδίων αντιμετωπίζοντας τις προηγουμένως αθεράπευτες κληρονομικές διαταραχές μέσα από ευφυείς τεχνικές επεξεργασίας στους αλγορίθμους της βιοπληροφορικής. Η ΤΝ επιδιώκει σύμφωνα με την θεωρία αυτή να συνδέσει την «γρήγορη» τεχνολογία του υπολογιστή, με τη βοήθεια της τεχνολογίας των μοσχευμάτων, με τον -μερικές φορές- «αργόστροφο» ανθρώπινο εγκέφαλο, εκμεταλλευόμενη το καλύτερο και των δύο «κόσμων», του ανθρώπινου και αυτού των μηχανών…

Η θεωρία της αντικατάστασης (replacement)
Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι τελικά η ΤΝ να ξεπεράσει τις ικανότητές μας και ότι θα χάσουμε ουσιαστικά την δυνατότητα να την ελέγχουμε. Τα προϊόντα της θα αναπτύξουν αυτοσυνειδησία και αυτό που θα «θέλουν» δεν θα συμπίπτει απαραιτήτως με τα δικά μας «θέλω». Η σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Εξολοθρευτής» έχει βασισθεί στην υπόθεση ότι η ΤΝ θα φθάσει στο έσχατο άκρο να «σκεφθεί» να μας εξολοθρεύσει! Πέρα όμως από το μακρινό μέλλον ήδη στις πρόσφατες ειδήσεις στα ΜΜΕ έχουμε μάθει ότι υπάρχουν ρομπότ που διδάσκουν επιστήμες, για άλλα που μάχονται τις πυρκαγιές και για άλλα -πολύ πρόσφατα- που εξερευνούν τον Άρη. Η NASA εργάζεται αυτήν την περίοδο σε ένα ρομπότ που θα είναι σε θέση να πάει στις καταστάσεις που κρίνονται πάρα πολύ επικίνδυνες για τους ανθρώπους. Συνήθως όταν τίθεται σοβαρά σε συζήτηση αυτή η άποψη της ΤΝ διαπιστώνουμε ότι οι συνομιλητές μας χωρίζονται σε δύο ομάδες: του «οπαδούς» και τους «χλευαστές». Οι πρώτοι είναι σίγουροι πως η επικράτησή της είναι απλά είναι θέμα χρόνου, όπως τα διαπλανητικά ταξίδια και η τηλεόραση τσέπης. Οι δεύτεροι βρίσκουν την ιδέα τελείως παράλογη παρόμοια με το να φανταζόμαστε ότι το αυτοκίνητό μας, μας μισεί! Η ΤΝ δεν είναι ούτε παράλογη, ούτε αναπόφευκτη. Βασίζεται όμως σε μια ισχυρή ιδέα, σύμφωνα με την οποία, σκέψη και υπολογισμός είναι ουσιαστικά το ίδιο πράγμα και από αυτή πηγάζει η τόσο βαθιά όσο και τολμηρή θεωρητική αντίληψη: ότι δηλαδή εμείς οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση και οι ίδιοι είδη σύνθετων υπολογιστών…

Διαβάζοντας το δοκίμιό του Peter Molik «Τεχνητή Νοημοσύνη ως εξελικτικό στάδιο του ανθρώπινου μυαλού» όσοι ασχολούμαστε τόσο με την ΤΝ όσο και με τον ανθρώπινο εγκέφαλο δεν μπορούμε να αποφύγουμε το ερώτημα: Ποιο τμήμα του εαυτού μας θα «αναπτυχθεί», θα «μετασχηματισθεί» ή θα «κληρονομήσει» στο μέλλον η ΤΝ: του Δρ Τζέκυλ ή του κ. Χαϊντ;

Πηγή: http://www.intelhealthphysicslab.gr/